Nada da Veiga (Asturias) o 30 de maio de 1895 e finada en Santiago de Compostela en 1894 con 89 anos, Foi unha médica vencellada a Galizia, pioneira e promotora da xenética en España
Filla do médico Wenceslao Fernández de la Vega Pasarín. Xunto á súa irmá xemelga chamada Elisa; elas foron as primeiras mulleres en estudar nunha universidade galega. Foron admitidas na facultade de Medicina da Universidade de Santiago. Remataron xuntas a carreira, e a Jimena concedéronlle o Premio Extraordinario.
Foi profesora na Cátedral de Patoloxía Xeral da Universidade Central de Madrid.
Durante a guerra civil axudou como médico militar en Santiago de Compostela no hospital instalado no Seminario de San Martín Pinario. Cando rematou a guerra volveu á Madrid. Deu clases na Facultade e traballou no hospital de San Carlos. A finais dos anos 40, sacou as oposicións a médico de balneario e fíxose cargo do de Guitiríz.
Algunhas das súas obras son:
- Teoría de la herencia y herencia molecular (1963)
- Estado actual de la Biología y Patología Gemelar en su relación con los problemas hereditarios.
11 científicas galegas 